کد مطلب:304369 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:290
حیات طیب
خداوند در قرآن كریم، مخاطبان خود را به زندگی دیگری كه فراتر و برتر از حیات دنیایی است، فراخوانده و آن را فلسفه عالی بعثت پیامبر اكرم قرار داده است و فرموده:
یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَجیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسوُلِ اِذا دَعَاكُمْ لِما یُحْییكُمْ. [1] ای كسانی كه ایمان آورده اید، چون خدا و پیامبر، شما را به چیزی فراخواندند كه به شما حیات می بخشد، آنان را اجابت كنید.
این زندگی، ویژه انسانهایی است كه در پرتو آگاهی و شعور و اراده و آزادی و اختیار، بدان دست می یابند و همان حیات طیّب است كه زنان و مردان مؤمن بر اثر پیروی از تعالیم راقی پیامبران الهی، به ویژه پیامبر اسلام(ص) همراه با جان پاك و عمل صالح به دست می آورند:
مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكرٍ اَوْ اُنْثی وَ هُوَ مُؤمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیوةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ ماكانُوا یَعْمَلوُنَ. [2] هر كس - از مرد یا زن - كار شایسته كند و مؤمن باشد، قطعاً او را با زندگی پاكیزه ای، حیات [حقیقی] بخشیم، و مسلماً به آنان بهتر از آنچه انجام می دادند، پاداش خواهیم داد.
پیامبران الهی، به ویژه پیامبر اسلام(ص) برانگیخته شدند تا با تلاوت آیات خداوند كه شامل معارف مبدأ و معاد و همگی احكام عبادی و اجتماعی و اخلاقی است، زمینه تزكیه را فراهم آورند و خرد را در پرتو حكمت، بارور كنند و این، همان نعمت بزرگ و منّت بی زوالی است كه حضرت صدیقه طاهره(س) بدان اشاره كرده: «وَ تَمام مِنَنٍ والاها»؛ و مصداق بارز نعمت جاودانه هدایت است كه ثمره دلپذیر شجره مترقّی و متعالی نبوّت است و به دنبال آن، امامت و وصایت است كه نعمتی مستمر و رحمتی جاری در روزگار انسان است و با هدایت به شناخت راستین و علم صحیح و عمل شایسته، ذهن و دل آدمیان را با یاد خدا و روز واپسین و اصول و معارف الهی آبیاری می كند:
لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤمِنینَ اِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ اَنْفُسِهِم یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَكّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَ اِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِین. [3] به یقین، خدا بر مؤمنان منّت نهاد كه پیامبری از خودشان درمیان آنان برانگیخت، تا آیات خود را برایشان بخواند و پاكشان گرداند و كتاب و حكمت به آنان بیاموزد. قطعاً پیش از آن در گمراهی آشكاری بودند.
یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَجیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسوُلِ اِذا دَعَاكُمْ لِما یُحْییكُمْ. [1] ای كسانی كه ایمان آورده اید، چون خدا و پیامبر، شما را به چیزی فراخواندند كه به شما حیات می بخشد، آنان را اجابت كنید.
این زندگی، ویژه انسانهایی است كه در پرتو آگاهی و شعور و اراده و آزادی و اختیار، بدان دست می یابند و همان حیات طیّب است كه زنان و مردان مؤمن بر اثر پیروی از تعالیم راقی پیامبران الهی، به ویژه پیامبر اسلام(ص) همراه با جان پاك و عمل صالح به دست می آورند:
مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكرٍ اَوْ اُنْثی وَ هُوَ مُؤمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیوةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ ماكانُوا یَعْمَلوُنَ. [2] هر كس - از مرد یا زن - كار شایسته كند و مؤمن باشد، قطعاً او را با زندگی پاكیزه ای، حیات [حقیقی] بخشیم، و مسلماً به آنان بهتر از آنچه انجام می دادند، پاداش خواهیم داد.
پیامبران الهی، به ویژه پیامبر اسلام(ص) برانگیخته شدند تا با تلاوت آیات خداوند كه شامل معارف مبدأ و معاد و همگی احكام عبادی و اجتماعی و اخلاقی است، زمینه تزكیه را فراهم آورند و خرد را در پرتو حكمت، بارور كنند و این، همان نعمت بزرگ و منّت بی زوالی است كه حضرت صدیقه طاهره(س) بدان اشاره كرده: «وَ تَمام مِنَنٍ والاها»؛ و مصداق بارز نعمت جاودانه هدایت است كه ثمره دلپذیر شجره مترقّی و متعالی نبوّت است و به دنبال آن، امامت و وصایت است كه نعمتی مستمر و رحمتی جاری در روزگار انسان است و با هدایت به شناخت راستین و علم صحیح و عمل شایسته، ذهن و دل آدمیان را با یاد خدا و روز واپسین و اصول و معارف الهی آبیاری می كند:
لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤمِنینَ اِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ اَنْفُسِهِم یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَكّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَ اِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِین. [3] به یقین، خدا بر مؤمنان منّت نهاد كه پیامبری از خودشان درمیان آنان برانگیخت، تا آیات خود را برایشان بخواند و پاكشان گرداند و كتاب و حكمت به آنان بیاموزد. قطعاً پیش از آن در گمراهی آشكاری بودند.
[1] سوره انفال، آيه 24.
[2] سوره نحل، آيه 97.
[3] سوره آل عمران، آيه 164.